Wil je leren hoe je succesvol kunt netwerken? Dan volgde je wellicht eens een workshop. Meestal gaan ze over het aanleren van vaardigheden. Een (vaak opvallend enthousiaste) trainer deelt zijn kennis en leert je hoe je jouw netwerk in kaart brengt, haalbare doelen formuleert en een ‘zeer deskundig’ profiel op LinkedIn bouwt. Na afloop voel je je een stuk wijzer. Je twijfelt geen moment, kruist een dikke voldoende op het evaluatieformulier aan en spreekt met jezelf af dat je thuis direct aan de slag gaat. Diezelfde avond nog schrijf je een flipovervel vol met namen van mensen die je kent, je groepeert ze keurig in allerlei categorieën en scherpt ook nog even je pitch op LinkedIn aan. Goed bezig! Sterker nog, je begint zelfs al voorzichtig een idee te krijgen met wie je waarover eens contact zou moeten opnemen… Maar dat komt later. Niet vanavond. Volgende week. Nee, na volgende week. Ja, na volgende week. Dan heb ik het een stuk rustiger.
Een paar weken en zo’n zeventien smoesjes later kom je tot de teleurstellende conclusie dat jouw ‘netwerkactiviteiten’ zijn gestremd bij het maken van keurige categorieën. Je hebt vooral heel hard je best gedaan om het daarbij te laten. Hoe komt dat toch? Ineens realiseer je je dat netwerken helemaal niet gaat over wie je allemaal kent en hoe handig je met LinkedIn bent. Netwerken gaat over zelfvertrouwen. Over lekker in je vel zitten. Over durven. En doen. Ja, hallo! Daar heeft die opvallend enthousiaste trainer het niet over gehad. Lekker dan. (Waar is dat evaluatieformulier?!)
The skill
Netwerken gaat dus over jou. Bij het schrijven van deze blogpost liet ik me inspireren door de TEDx Talk van dr. Ivan Joseph: “The skill of self confidence”. Joseph is voetbalcoach en vertelt welke rol zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen spelen bij het bereiken van succes. Hij geeft zijn ‘talk’ de verrassende titel ‘the skill of self confidence’. The skill. Een vaardigheid dus. Dat is wat zijn verhaal zo sterk maakt. Zelfvertrouwen kun je leren. Niemand wordt ermee geboren, je moet er keihard aan werken. Hoe je dat volgens hem doet? “Repetition, repetition, repetition.” Eindeloos oefenen dus. Doorzetten. Dat geldt net zo goed voor netwerken. Ook dat moet je oefenen. We zijn van nature uitstekend in staat te benoemen wat we niet zo goed kunnen en niemand kan ons meer angst aanjagen en in twijfel brengen dan wijzelf. Draai dat nou eens om. Vertrek vanuit wat je wel kunt en doe (het) gewoon. Ontspan. Blijf in je comfort zone. Gun jezelf de ruimte om fouten te maken en ergens vast te lopen. Je bent immers aan het oefenen.
In beweging
Vanochtend sprak ik een zichtbaar opgeluchte cursist van mijn training Personal branding op de arbeidsmarkt. Ze heeft gebeld! Na een paar dagen twijfelen en een ochtend ijsberen, heeft ze de telefoon gepakt en gebeld met de eigenaar van een bloemenwinkel. De cursist werkt momenteel in de zorg en overweegt voorlopig even iets anders te gaan doen. Dus belde ze om erachter te komen of werken in een bloemenwinkel iets voor haar is. En of het een probleem is dat ze geen ervaring heeft. Uitgelaten vertelde ze me vanochtend over de enthousiaste reactie van de eigenaresse. Die vertelde honderduit hoe ze het vak snel kan leren en bij welke bloemenzaak ze een kans maakt. Ze nodigde haar zelfs spontaan uit een weekje bij haar in de winkel mee te draaien.
Tussen neus en lippen vertelde de cursist dat ze best trots op zichzelf is. Dat ze het gewoon gedaan had. En dat ze zo blij verrast is door het resultaat. Had ze zich daar nou zo druk om gemaakt? Een dikke boost voor haar zelfvertrouwen. Wedden dat het haar de volgende keer makkelijker afgaat? En de keer daarop nog makkelijker. Kijk, dat is wat ik bedoel met ‘doe (het) gewoon’. Netwerken gaat over jezelf zijn en in beweging komen. De telefoon pakken. Letterlijk de ene voet voor de ander. De auto in. Aanbellen en een kop koffie drinken.
Beste Johan, mooi zinvol artikel, lekker kort, geen bla-bla en actie gericht. Goed hoe je afsluit met het praktijk voorbeeld van je cursist en de bloemist, waarin je de essentie pakt: b e w e g i n g. Het is o zo herkenbaar om intenties met volle overgave te leven en zo gauw het op acties aankomt datzelfde bedenkhoofd van die intenties de dominante veto leverancier is op acties. Gevolg: er gebeurd niks en je schiet nog meer in je hoofd en je gaat nog meer bedenken wat je eigenlijk zou moeten doen. Terwijl je dat natuurlijk al lang weet omdat je dat voelt en je handen jeuken omdat ze willen doen. Actie dus. Met drums, percussie en dans pas ik het gedachteloos toe en merk ik dat hoofd-hart-handen goed in balans zijn. Met mijn trainingswerk [ondernemingsraden, teams, managers] merk ik dat mijn hoofd veel dominanter is en me onzeker maakt. Met de jaren merk ik dat ik met wat simpele ademhalingsoefeningen e.d. ik weer snel tot mijn evenwicht kom om van daaruit weer de draad op te pakken. Beweging is het aller belangrijkst. Daag jezelf uit om in beweging te komen, want het bevrijd je geest, het rekent af met weerstanden en vooringenomenheid, het maakt je vrij, het denkt je los en…………………….het geeft niet alleen fleur en geur aan het leven van jouw cursist, maar ook aan dat van anderen!
Bedankt voor je reactie, Henri. Als fervent drummer herken ik overigens heel goed je opmerking over het ervaren van balans zodra je achter je drumstel plaatsneemt…